Mag het nog wat kosten?
Wat? Nou, de liefde!!
Waarschijnlijk haak je nu al af, want liefde is toch iets, wat juist niks kost? Liefde is toch niet te koop?
Het klopt allemaal.
Maar wat ook klopt, is het volgende:
Wat is je liefde waard, als je er niks voor over hebt?
Stel…je man of vrouw zegt tegen je: ik hou van jou. Maar hij of zij heeft nooit iets voor je over. Niet praktisch, niet qua tijd niet qua geld. Zou je het dan nog geloofwaardig vinden als diegene dat wèl zègt? Of jij zegt tegen je kind: ik hou van jou meer dan wat dan ook! Maar je hebt niks voor het kind over. Je bent alleen druk met je eigen leven. Zou het kind, die uitspraak dan nog serieus nemen?
Oké, zegt je…begrijpelijk. Je hebt tijd, geld, energie, aandacht over voor je kind en je andere geliefden. Sta ik helemaal achter! Logisch. Ja in die zin begrijp ik het: liefde mag wat kosten.
Maar nu ga ik een stapje verder…als er in de bijbel staat: Heb je naaste lief als je zelf. Zijn die naasten dan alleen degenen, waar je met je hele hart van houdt?
Dat is misschien wel een hele open deur, hè?
Het antwoord is dus: nee! Maar dan wordt het dus al veel ingewikkelder. Want….dan komt de vraag: wat heb je voor je buurman/buurvrouw over? Voor die kennis van school of die collega? Je voelt voor hen geen liefde, zoals de liefde voor je partner/kinderen/familie. En dat hoeft ook niet. Want zoals het spreekwoord al zegt: liefde laat zich niet dwingen. Maar God vraagt wèl van ons of we niet alleen willen zorgen voor/geven om…degenen waar we enorm veel van houden. Maar hij vraagt ons ook om die extra mijl te gaan. Niet omdat het moet, maar….omdat het kan.
Kan? Nou, hoe dan?
Het kan alleen maar als je je laat vullen met Zijn liefde. Anders wordt het iets, dat je jezelf òplegt. Dan wordt het een wet. Een moeten. Nee, hij vraagt ons of we héél dichtbij Hem willen leven. Zo dichtbij en zo afhankelijk, dat Hij ons kan vullen met Zijn liefde en Zijn geduld en Zijn medelijden, etc… Als je heel dichtbij Hem leeft, ga je namelijk anders naar de ander kijken. Langzaamaan…ga je leren kijken naar die ander met Zijn ogen. Met vallen en opstaan natuurlijk, zoals met elk leerproces. Want dat gaat niet van het ene op het andere moment. Maar toch….het gebeurt. Je gaat ook langzaamaan Zijn zachte stem van binnen verstaan. Als je gevoel voor rechtvaardigheid of je boosheid of verdriet wat roepen van binnen….ga je van bìnnen voelen, wat Hij op dat moment wilt, dat je doet. En dat is meestal precies het tegenovergestelde van wat je zèlf zou willen doen.
Nu nog een keer de vraag: Mag het jou wat kosten?
Wij zijn in het rijke westen een ster geworden om bij alles te roepen: Neeeeeee, dàt…dàt zou God noooooit van je vragen!!! Hoezo wishfull thinking….??
Lees de bijbel eens ècht…en niet alleen, dat wat je wìl lezen, maar àlles en met een ópen oog en hart. Kan jij mij dan de passages aanwijzen, waarin staat, dat God ons geschapen heeft voor ons eìgen geluk…En dat àlles wat daarmee in strijd is…niet van je wordt gevraagd. Ik ben benieuwd, waar dat staat. Ik heb het niet kunnen vinden namelijk.
Het zou ook wel heel bijzonder zijn, toch? Dat een God, die Zelf al-les voor jou over had en heeft… (zie je dáár juist Zijn liefde niet in?) Een God , die jou vraagt om Hem in àlles te volgen en aan Hem gelijk te zijn… Dat diezelfde God naar jou toe als een sinterklaas je alles geeft, wat jij fijn vindt. Op een presenteerblaadje. En dat jij in tegenstelling tot Hem zelf…nóóit iets zou hoeven opofferen voor Hem en de ander. (De vraag is ook, wat voor persoon je dàn zou worden…?)
Als je heel eerlijk bent en je kijkt naar je eigen leven. Waarin denk jij dan, dat God jou nu op dit moment vraagt om die extra mijl te gaan? Door boosheid met vergeving tegemoet te treden? Door in afstand nabijheid te zoeken? Door….(vul zelf maar in)
Want èchte Liefde is niet: liefde, die je krijgt, beantwoorden. Dat is meer een reflexmatige natuurlijke emotie uiten.
Echte Liefde is: Liefde geven, terwijl je het (nog) niet krijgt.
Echte Liefde mag wat kosten!
Wat kost het jou?
Recente reacties